Verhalen van Duivenvoorde

Waar in de grote kastelen, buitenplaatsen en paleizen in binnen- en buitenland het personeel zich vrijwel ongezien door het huis kon en moest bewegen, was dat op Duivenvoorde wel anders. Er was geen aparte dienstingang en geen diensttrappenhuizen.

Terwijl het landgoed zich tooit in de mooiste kleuren, worden de dagen korter en de nachten guurder: het wordt herfst. Dit was voor de eigenaren van Duivenvoorde het moment om hun kasteel in Voorschoten te verruilen voor hun winterverblijf in Den Haag. Eeuwenlang ging rond oktober de familiekaravaan richting het stadshuis op de hoek van de Kneuterdijk en het Lange Voorhout. Weg van de kou op het kasteel en richting het politieke en sociale leven in de stad.

Dit jaar staat Duivenvoorde in het teken van bloemen, een Bloeiend Duivenvoorde. Duivenvoorde sluit daarmee aan bij het 200-jarig bestaan van het Mauritshuis. Duivenvoorde en het Haagse Mauritshuis hebben een bijzondere band: Johan Steengracht van Oostcapelle, de eerste directeur van het Mauritshuis, was de grootvader van de negentiende-eeuwse kasteelheer Hendricus Adolphus. Een bijzondere familieband die zijn sporen heeft nagelaten in de collectie van Duivenvoorde.

bevindt zich echter nog iets anders op het kasteel wat misschien minder glamoureus is, maar minstens zo bijzonder: het huisarchief.

Ze deden meer dan alleen grasmaaien, bomen snoeien en onkruid schoffelen: de tuinbazen die in dienst van de adel…

Lees het verhaal hoe een omgevallen boom tijdens een winterstorm in 2022 ons terug brengt naar de Tweede Wereldoorlog.

Een reis naar het verre oosten Assueer Jacob Schimmelpenninck van der Oye (1631-1763) na 360 jaar opnieuw op reis

‘Ik heb gebruik gemaakt van de eerste mooie dag om naar Duivenvoorde te gaan’, zo schreef Arent IX van Wassenaer in 1709 aan zijn schoonvader. Duivenvoorde was altijd een zomerverblijf.